Hi fitties, even een blog tussendoor voor jullie, (nu ik toch elke ochtend 45 min op m’n fiets zit heb ik tijd zat haha ). De laatste tijd denk ik erg veel na, over het hele traject, hoe ik de dag toch maar weer doorkom zonder iets te cheaten, of ik alles netjes heb afgewogen qua voeding en genoeg water heb gedronken en mijn supplementen heb ingenomen. WAT EEN WASLIJST! En dan nog eens mijn cardio netjes afmaken en niet te vergeten de krachttraining want die spiermassa die moeten we behouden!!!
Maar ik zat na te denken en eigenlijk sinds dat ik hiermee ben begonnen denk ik constant aan mijzelf, althans zo voelt het dan! Je bent continu aan het malen wat je moet eten, de hele dag weeg je je eten af, je spendeert uren in de sportschool, maakt selfies om je shape te checken en sociaal doe je niks meer omdat je niet in de verleiding wilt komen. En omdat je er gewoon weg geen energie meer voor hebt. Als iemand iets te veel aan mij vraagt en ik heb een eiwit dag is dat voor mij te veel en heb ik een rot humeur. Eigenlijk best wel egoïstisch toch? Iemand afsnauwen die het alleen maar goed bedoeld.
Aan de ene kant is het misschien egoïstisch, maar aan de andere kant denk ik nee. Oke oke, misschien deze 12 weken zullen er dingen voorkomen zoals het sociale gebeuren ( wat ik erg mis) dat dit egoïstisch zou zijn, je kiest voor jezelf om niet naar die dingen te gaan omdat je anders misschien jezelf niet in de hand hebt. Pfff waar wij allemaal over nadenken he? Dat doet iedereen in deze ‘wereld’ geloof me haha.
Uiteindelijk denk ik maar zo; als je vrienden echt je vrienden zijn dan steunen ze je onvoorwaardelijk in deze periode, en kom op zeg, wat zijn 12 weken nou op eens mensenleven? Totally NOTHING! Maar weet je wat dan weer WEL kan? Ze mogen ALTIJD naar mij komen ( alleen heb ik niet zoveel lekkers in huis.. hihi) dan maar meer op de gezonde tour! En sowieso steunt de familie mij super en daar ben ik heel dankbaar voor !